DENGESİZLİK ÇAĞI DESEM

Zaman olarak gelen gideni aratırmış diyerek, gitmeyip kalanların harcandığı dengesizlik çağının bir dönüşüm evresindeyiz.

Başlarken;

Dürüstlük değişkenlik göstermelidir .Sağ duyular taraflı hale getirilmelidir. En büyük yetenek ise hızlı unutmak olmalıdır.

Devam ederken;

Kendisinde olmayanı başkasına anlatanı öğretici olarak görmeliler. Haksızlık kendi başına gelesiye kadar onun tarafında olmalılar.

Başarı kötülükte olsa bile özenmeliler. Bir güç bulup yanaşmalılar.

Kendilerini motive etmeliler. ‘’Ben doğruyum.’’

Düşündüklerini başkaları yapınca suçlamalılar, kendilerine saklamalılar.

Olanı yüceltip, olmayanı var olarak kabul etmeliler.

Kötü biz yapınca iyidir diye söylememeliler, ama böyle düşünmeliler.

Bunları nasıl yaptıklarını fark etmemeliler, hiç bir şeye anlam veremeyecek kadar bilgisiz olmalılar.

‘’Nasıl olsa bir düşünen vardır ya’’ diyerek büyük bir kitle olduklarından başka bir şey düşünmemeliler.

Her şey tekdüze olsun istemeliler, ama bir yandan farklı olduklarını savunmalılar.

Şikayet etmeyi sevmediklerini söylemeliler, ama hakkında şikayet edebilecekleri birilerine ihtiyaç duymalılar.

Her zaman karşı oldukları şeyin bir anda destekçisi olacak kadar dönüşebilmeliler , ama bunu farkında olmadan yapmalılar.

Bitirirken;

Dengesizlik Çağı’nın önemli bağlaçlarından, yalın bağlaç ‘’ama’’ ya teşekkürü borç biliriz.

Araya girerken;

‘’Ama’’ olmasa çift kişilikten fazlasını da sergileyemezdik, pardon biz tek ve sade değil miydik?

Biz demişken, baksana ne kadar da kalabalığız?

Hepimizin yanlış olacak hali yok herhalde. Birkaç düzeltilmekte olan pürüz hariç, harika görünüyoruz.

Birbirimizi tanımıyoruz fakat aynı güç tarafından korunuyoruz ya o yeter. Bu çağa sadece dengeliler dengesiz diyebilecektir. Sinir olabilmeleri çok kolay hale getirilmiştir , fakat eğlenmek için biraz beklemeliler.

Neyse bize iyi eğlenceler.